Kill or be killed (Dutch)

This is a story I wrote for the same contest as Tohru wrote for. Of course I am not as good in writing stories as she is, since she is a professional writer. Neverthless, I posted this story so you could give me comments to improve my writing style.

About the story itself, the task was to write a exiting espionage story. However, this is only the half of my story, the other half is still safely on my pc. I posted the first half so that if you guys think it's truly boring or annoying or so, you wouldn't have to read the whole story. And I am truly sorry it's in Dutch, but I haven't found the time to translate it in English yet.

Also, if you find anything weird or unclear about my story, please let me know. I beg you to be honest about my story. If it's bad, please say so. Oh and I know the flashback is a little bit confusing, but that's information you need for the second part of my story.

Enjoy!

Kill or be killed

Mijn handen waren klam van het zweet en mijn vingers trilden van spanning onder mijn nylon handschoenen. Het masker wat mijn gezicht bedekte plakte aan mijn huid, en ik voelde mijn hart bonzen als een kudde op hol geslagen bizons.
Ik haalde gejaagd adem en was er scherp van bewust dat iedere stap me dichter bij mijn overwinning bracht.

(flashback)
‘Breng me de inhoud van de kluis’ had mijn baas gezegd ‘en je zult baden in weelde’.
Hij hield even rust voor een dramatische pauze.
‘Maar als je faalt’ voegde hij eraan toe, ‘Dan weet je wat je te doen staat.’ Zijn priemende ogen bleven rusten op het groene flesje dat aan een koord om mijn nek hing. Met iedere ademhaling die ik nam, glinsterde het dodelijke vocht gevaarlijk.
(/flashback)

En daar was ik dan, op weg voor een of andere krankjorume baas die alles was bereid te geven voor de inhoud van een of ander stom pakketje. En mij vet betaalde, dacht ik, en grijnsde bitter. Het aantal nullen dat hij bood kon me niet helpen de missie te overleven. Het was al geen makkie geweest om het elektronisch zwaarbewaakte gebouw binnen te dringen, laat staan wat me te wachten stond als ik de kluis eenmaal bereikt had.
“Relax”, dacht ik, terwijl ik geruisloos het slot op de zware toegangsdeur forceerde, dat mij belette dichter bij de kluis te komen.

Een luid schurend geluid liet mijn nekharen overeind staan. Ik draaide me bliksemsnel om in de richting waar het geluid vandaan kwam.
Ik zuchtte zachtjes van opluchting. Een jonge bewaker lag op een stoel te slapen als een varken.
Oh nee wacht, maak daar een luidruchtig, snurkend, decibeloverschrijdend varken van dacht ik.
Ik twijfelde. De opdracht was dat ik iedereen die mijn pad kruiste zou vermoorden, maar ik voelde er niets voor om vuile handen te krijgen. Ik liet de bewaker voor wat hij was en opende behoedzaam de zwarte deur.

Ik keek een donkere kamer in. Logisch, dacht ik, ik had de stroom uitgeschakeld om zoveel mogelijk boobytraps te voorkomen. Ik zette mijn infrarode nachtkijker met ingebouwde warmtesensor op om de omgeving op enige activiteit te checken. De kamer was ongeveer 12 bij 12 en volledig leeg, op een metaalachtige kluis in het midden van de kamer na. Geen boobytraps. De enige beveiliging die ik kon ontdekken was een cijferslot op de kluis zelf. Ik fronste mijn wenkbrauwen. Je zou toch op zijn minst een minimale beveiliging verwachten voor een klus met dit kaliber. Dit was simpel. Te simpel. Ik liep langzaam naar de kluis toe, maar was nog steeds niet op mijn gemak. Mijn rug tintelde, het gevoel dat ik altijd krijg als iemand mij bespiedt.

Toen ik eenmaal bij de kluis was aanbeland, bestudeerde ik het slot nauwkeuriger. Het was geen gemakkelijk slot, dat was zeker. Ik glimlachte. Het slot wat ik niet kon openmaken moest nog uitgevonden worden.

Na een paar minuten worstelen met het slot (ik won!) zwaaide de kluisdeur soepeltjes open.
Met mijn speciale kijker zag ik wat anderen niet konden zien in het donker: een lange, smalle doos, die ongeveer de lengte had van mij hiel tot mijn heup. Voorzichtig manoeuvreerde ik het uit de kluis, maar midden in mijn beweging verstijfde ik. Mijn rug tintelde, en in een reflex wilde ik mij omdraaien, maar het was al te laat.

Ik voelde het koude metaal van een geluidsdemper tegen mijn nek prikken.

-------------------------------------------------------------------------------------

Ik voelde het koude metaal van een geluidsdemper tegen mijn nek prikken. Mijn vrije hand bewoog richting mijn wapen wat aan een holster aan mijn broekriem hing, maar het harde staal in mijn nek dwong me stil te blijven zitten, zodat mijn enige kans op ontsnapping verging.

Mijn enige kans…
“Handen omhoog, en draai je langzaam om” beval hij. Ik keek zowel angstig als moedig naar de minuscule flacon die aan mijn nek hing. Beter een snelle gewisse dood dan oneervol neergeknald worden, dacht ik terwijl ik zo onopvallend mogelijk mijn hoofd richting mijn schouder bewoog. Mijn lippen sloten zich om het koord, en ik gaf er een klein rukje aan, zodat de flacon in mijn mond belandde. Het koord beet ik met mijn tanden kapot. En nou maar hopen dat hij niets gemerkt had…

“Komt er nog wat van?” Ik draaide me langzaam om zodat ik mijn aanvallers gezicht kon onderscheiden. Hij was belachelijk jong om zo’n belangrijk voorwerp te bewaken. En ook nog eens belachelijk knap. Ik schatte hem ongeveer op mijn leeftijd. Toch, ondanks zijn leeftijd zag ik geen spoortje van angst in zijn houding. Iedere minuscule kubieke millimeter van zijn lichaam straalde ervaring uit. Ik had hier duidelijk te maken met een prof.

“Zet je masker af”

Ik weigerde stilzwijgend, niet in staat iets te zeggen met het flesje in mijn mond. Als antwoord rukte hij het veiligheidspal naar achteren.
Ik zuchtte, en besefte dat ik geen keus had. Ik bewoog het flesje met mijn tong naar achter in mijn keel, zodat het hopelijk niet te zien zou zijn, en trok met een ruk het masker van mijn gezicht.

Ik voelde hoe mijn wilde, ontembare haar krullend op mijn schouders viel. Zijn ogen werden zo groot als pingpongballetjes toen hij mijn gezicht zag.

“Een meisje? Is dat het beste wat hij heeft? Hij stuurt een…meisje?”

Als goede spion moest ik nou gebruik maken van de situatie en mijn vrouwelijke charmes in de strijd gooien. Met de uitzondering dat ik de charmes had van een ijsbeer op de zuidpool. Correctie, noordpool. Jezus, waarom zat ik hier aan ijsberen te denken terwijl ik ieder moment neergeknald kon worden?
Een veelgebruikte uitspraak van mijn moeder flitste door mijn hoofd. “Maak gebruik van wat god je gegeven heeft.” Helaas voor mij was sexyheid niet een van die dingen. “En ook al heb je geen sexyheid, probeer er dan toch maar iets van te maken” zei mijn moeder altijd. Of misschien zei ze niet helemaal letterlijk dat, maar zo ongeveer…
Ik gaf een aantal mentale klappen tegen mijn voorhoofd. Focus, meid, focus!
Goed dan, op een hoop van zege…

“Probeer je sexy te zijn?”

Ik keek hem schaapachtig aan. Shit, wat was hij? Een godverdomme telepaat?
Er verscheen een minimale glimlach op zijn gezicht, terwijl zijn ogen over mijn gezicht reisden, en bleven hangen ter hoogte van mijn borst. Zijn glimlach verdween. Ik keek snel omlaag. Shit, het afgebeten koord hing er nog.

“Wat is…” begon hij, maar hij maakte zijn zin niet af. Erg jammer, want dat was het laatste wat hij ooit zou zeggen.

I really love your writing style! It rocks!

You use words like decibeloverschrijdend. They're kinda funny.

Please post the rest of the story soon.

I totally agree with Tohru! Your writing style is so cool!

Oh, I love. ^_^
Please continue, I love the writing style and your way of using words (like Noah said) is funny and it brings something extra into the story!

Please post another chapter, I'd enjoy reading it.

Thank you guys! <3 The second part needs a so called finishing touch, but when that's ready I'll post it immediately.

Thank you for your support! <3

Please do.

^o^

When will you post the second part? I can't wait!

Tohru wrote:When will you post the second part? I can't wait!

Yes, I too am waiting. ^_^

Nyuka wrote:

Tohru wrote:When will you post the second part? I can't wait!

Yes, I too am waiting. ^_^

The second part is up! I am sorry, but I decided to make three pieces of my story. ^^ It became a little too big. XD I hope you'll like it!

I like it! ^o^
Me lurvs!

Thankies! <3 By the way, your avatar is awesome!

OMG! Really great, really great. I totally love it!

Girlpower! XD

It's really awesome!

Thank you both for your kind words. ^^ I'll finish the third part soon.

Please do (once again) *__*

By the way, your avatar is awesome

Thankies XD~